عمل میومکتومی در کرج

عمل میومکتومی یک جراحی برای برداشتن فیبروم‌های رحمی (میوم‌ها) است که بدون آسیب رساندن به رحم انجام می‌شود. این روش برای زنانی که قصد بارداری در آینده را دارند یا نمی‌خواهند رحم خود را از دست بدهند، گزینه مناسبی محسوب می‌شود. میومکتومی می‌تواند به روش‌های مختلفی انجام شود، از جمله جراحی باز، لاپاراسکوپی یا هیستروسکوپی، که انتخاب روش بستگی به اندازه، تعداد و محل فیبروم‌ها دارد.

در جراحی باز، برشی در شکم ایجاد شده و فیبروم‌ها مستقیماً خارج می‌شوند، در حالی که در لاپاراسکوپی، برش‌های کوچکتری ایجاد شده و جراح با ابزار مخصوص فیبروم‌ها را برمی‌دارد. در روش هیستروسکوپی، فیبروم‌های داخل حفره رحم از طریق واژن برداشته می‌شوند. پس از عمل، بیمار ممکن است برای مدتی دچار درد و خونریزی خفیف شود، اما بیشتر افراد پس از چند هفته بهبود می‌یابند.

۰۱:۱۹

صحبتهای دکتر فاطمه فیروزی درباره میومکتومی

انواع روش میومکتومی

میومکتومی بسته به تعداد، اندازه و محل فیبروم‌های رحمی به چند روش انجام می‌شود:

میومکتومی با ربات داوینچی: این روش مشابه لاپاراسکوپی است، اما جراح از یک سیستم رباتیک پیشرفته برای انجام جراحی دقیق‌تر و کم‌تهاجمی‌تر استفاده می‌کند. این روش دقت بالایی دارد و باعث کاهش خونریزی و زمان نقاهت می‌شود.

میومکتومی باز (لاپاراتومی): در این روش، جراح یک برش در دیواره شکم ایجاد کرده و فیبروم‌ها را مستقیماً از رحم خارج می‌کند. این روش برای فیبروم‌های بزرگ یا متعدد مناسب است و دوره نقاهت آن طولانی‌تر از روش‌های دیگر است.

میومکتومی لاپاراسکوپیک: در این روش کم‌تهاجمی، جراح از طریق چند برش کوچک در شکم، با کمک دوربین و ابزارهای مخصوص فیبروم‌ها را خارج می‌کند. مزیت این روش، کاهش درد، بهبودی سریع‌تر و کاهش خطر چسبندگی‌های داخل شکمی است.

میومکتومی هیستروسکوپیک: این روش برای فیبروم‌هایی که داخل حفره رحم قرار دارند (ساب‌موکوزال) استفاده می‌شود. جراح از طریق واژن و دهانه رحم، یک هیستروسکوپ (دوربین مخصوص) وارد رحم کرده و فیبروم را بدون نیاز به برش شکمی خارج می‌کند.

مراقبت بعد از عمل میومکتومی شکمی

مراقبت‌های بعد از عمل میومکتومی شکمی (لاپاراتومی) برای بهبود سریع‌تر و کاهش عوارض بسیار مهم هستند. در ادامه، نکات کلیدی مراقبتی آورده شده است:

۱. استراحت و فعالیت‌های روزمره

• حداقل ۲ تا ۴ هفته باید از انجام فعالیت‌های سنگین خودداری کنید.
• در روزهای اول، پیاده‌روی سبک برای جلوگیری از لخته شدن خون توصیه می‌شود.
• از بلند کردن اجسام سنگین (بیش از ۲ تا ۵ کیلوگرم) تا ۶ هفته خودداری کنید.

۲. مراقبت از زخم جراحی

• زخم را خشک و تمیز نگه دارید و طبق توصیه پزشک، پانسمان را تعویض کنید.
• از حمام کردن تا زمانی که پزشک اجازه دهد، خودداری کنید (معمولاً بعد از ۴۸ ساعت).
• در صورت مشاهده قرمزی، تورم، ترشح غیرطبیعی یا تب، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

۳. کنترل درد و مصرف داروها

• پزشک ممکن است مسکن‌هایی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن تجویز کند.
• آنتی‌بیوتیک‌ها را برای جلوگیری از عفونت، طبق دستور پزشک مصرف کنید.

۴. رژیم غذایی مناسب

• مصرف مایعات فراوان برای جلوگیری از یبوست بسیار مهم است.
• غذاهای پر فیبر مانند میوه، سبزیجات و غلات کامل مصرف کنید.
• از مصرف غذاهای نفاخ و سنگین که باعث فشار بر شکم می‌شوند، خودداری کنید.

۵. مراقبت‌های هورمونی و قاعدگی

قاعدگی شما ممکن است نامنظم شود، اما بعد از چند ماه به حالت طبیعی برمی‌گردد.

ممکن است تا چند هفته بعد از جراحی لکه‌بینی یا خونریزی خفیف داشته باشید.

خطرات بعد از عمل میومکتومی

عمل میومکتومی، مانند هر جراحی دیگری، ممکن است با برخی خطرات و عوارض همراه باشد. برخی از رایج‌ترین خطرات بعد از این جراحی عبارت‌اند از:

1. خونریزی شدید: به‌ویژه در مواردی که فیبروم‌ها بزرگ یا متعدد باشند. در برخی موارد، ممکن است نیاز به تزریق خون باشد.
2. عفونت: احتمال دارد بعد از جراحی، عفونت در محل برش جراحی یا درون رحم ایجاد شود که با مصرف آنتی‌بیوتیک قابل درمان است.
3. چسبندگی‌های رحمی و شکمی: پس از جراحی ممکن است بافت‌های داخلی به یکدیگر بچسبند که می‌تواند باعث درد لگنی یا مشکلات باروری شود.
4. آسیب به رحم یا اندام‌های مجاور: به‌ویژه در روش‌های لاپاراسکوپیک یا هیستروسکوپیک، احتمال آسیب به مثانه، روده یا لوله‌های رحمی وجود دارد.
5. عود فیبروم‌ها: در برخی موارد، به‌خصوص اگر رحم هنوز مستعد رشد فیبروم باشد، ممکن است فیبروم‌های جدیدی ایجاد شوند.
6. مشکلات بارداری در آینده: اگرچه میومکتومی معمولاً به حفظ باروری کمک می‌کند، اما در برخی موارد ممکن است باعث ضعف دیواره رحم شود و خطر پارگی رحم در بارداری افزایش یابد، به‌خصوص در زایمان طبیعی.

برای کاهش خطرات، رعایت مراقبت‌های پس از جراحی، مصرف داروهای تجویز شده و مراجعه به پزشک در صورت مشاهده علائم غیرطبیعی ضروری است.

میومکتومی لاپاروسکوپی

فیبروم های خاص نیاز است که با میومکتومی لاپاروسکوپی درمان شوند، اگر فیبروم ها بزرگ، متعدد و یا عمیقا در رحم رشد کرده باشند، نیاز به انجام میومکتومی شکمی است و یا گاهی اوقات نیاز است عمل میومکتومی لاپاراسکپی به یک میومکتومی شکمی تبدیل شود.

نحوه انجام عمل میومکتومی لاپاروسکوپی

در طول عمل، چهار برش یک سانتی در نواحی تحتانی شکم انجام می شود. سپس با استفاده از دستگاه لاپاراسکوپ، تخمدان ها لوله های فالوپی و رحم کاملا بررسی خواهند شد و درمان انجام خواهد شد.

بعد از عمل میومکتومی لاپاروسکوپی

اغلب نیاز است خانمی که عمل میومکتومی لاپاروسکوپی انجام می دهد، به مدت یک شب در بیمارستان بستری باشد و همینطور به مدت ۲ تا ۴ هفته استراحت در منزل کافی است.

خطرات عمل میومکتومی لاپاروسکوپی

از عوارض آن می توان، آسیب به اندام داخلی و خونریزی را نام برد که این عوارض نادر است و اگر عمل میومکتومی لاپاروسکوپی نزد بهترین متخصص زنان انجام گیرد عوارض خاصی ایجاد نخواهد شد.

میومکتومی هیستروسکوپی

فیبروم هایی کع در دیواره رحم قرار دارند با این روش از بین نخواهد رفت اما اگر فیبروم زیر ساب موکوزال باشد با میومکتومی هیستروسکوپی درمان خواهد شد.

طی این عمل، یک تلسکوپ بلند وباریک از طریق دهانه رحم وارد حفره رحم شده و فیبروم های زیر ساب موکوزال اصلاح خواهند شد.